Vandaag bericht het FD over de CSRD. Een cursus daarover kan beslist geen kwaad, voor een goed begrip van de materie.
Vanaf 2024 zijn grote bedrijven verplicht om in hun jaarverslagen te rapporteren over hun maatschappelijke voetafdruk, conform de Europese Corporate Sustainable Reporting Directive (CSRD). Dit vereist dat ze uitgebreide niet-financiële gegevens verzamelen, een proces dat zelfs voor geavanceerde bedrijven als ASML en Philips niet volledig geautomatiseerd is.
Een voorbeeld is de Albert Heijn-winkel, waar elk van de 20.000 producten een eigen verhaal heeft – van herkomst tot verkoop. De CSRD verplicht bedrijven om over dergelijke details te rapporteren, waardoor ze inzicht moeten geven in hun invloed op zowel mens als milieu. Dit kan variëren van de man-vrouwverhouding op de werkvloer tot het percentage gerecyclede productverpakkingen.
De uitdaging van CSRD is specifiek voor elk bedrijf. Zo heeft Heineken, bijvoorbeeld, andere data nodig dan Philips vanwege hun verschillende bedrijfsactiviteiten en impact op de omgeving. Linde Jansen van Heineken illustreert dit met het voorbeeld van gerecycled karton voor verpakkingen, waarbij gegevens moeten worden verzameld en verwerkt door verschillende afdelingen binnen het bedrijf.
De implementatie van CSRD gaat verder dan alleen de financiële afdeling. Bij ASML werkt bijvoorbeeld het hele bedrijf, inclusief de CFO en de chief business officer, samen om de benodigde gegevens te verzamelen. Ondanks de geavanceerde systemen, zijn bedrijven zoals Philips en ASML nog steeds bezig met het handmatig verzamelen van bepaalde gegevens, een proces dat later zal worden geautomatiseerd.
De nieuwe richtlijnen, onderdeel van de Europese Green Deal, zijn ingevoerd in 2022 en zullen geleidelijk worden toegepast op ongeveer 50.000 bedrijven. Deze regelgeving geeft bedrijven enige flexibiliteit in hoe ze rapporteren over de vastgestelde twaalf ‘standaarden’, die onderwerpen als klimaatverandering en werknemerswelzijn omvatten. Elk bedrijf mag zelf bepalen welke aspecten ze benadrukken in hun rapportage. Verder moeten de duurzaamheidsverslagen worden gevalideerd door een externe partij, vergelijkbaar met de jaarrekening, hoewel de exacte aard van deze validatie per land kan verschillen.
Deze nieuwe vereisten benadrukken het belang van vroege voorbereiding en aanpassing, zelfs voor bedrijven die al ervaring hebben met duurzaamheidsrapportage. De verzamelde gegevens zullen niet alleen voldoen aan regelgevende vereisten, maar ook bedrijven helpen hun duurzaamheidsstrategieën te versterken. Dit draagt bij aan een grotere transparantie en kan leiden tot meer bewustzijn en actie op het gebied van duurzaamheid, zowel binnen de bedrijven als bij hun stakeholders.
De CSRD-richtlijn vormt een uitdaging voor bedrijven wereldwijd, vooral vanwege de variatie in verslaggevingsregels per regio. Het streven naar een zekere mate van uniformiteit in deze regelgeving zou bedrijven kunnen helpen.
De CSRD-richtlijn is een belangrijke stap in de Europese Green Deal “een noodzakelijke voorwaarde” en benadrukt de noodzaak voor bedrijven om niet alleen financieel, maar ook maatschappelijk verantwoord te handelen. De richtlijn zal bedrijven dwingen hun processen en systemen aan te passen, maar biedt ook de mogelijkheid om een leidende rol te spelen in duurzaamheid en maatschappelijke verantwoordelijkheid.
Meer weten? Kijk op www.greendealconsultancy.com of volgt onze cursus.
Bron: Financieel Dagblad en Green Deal Consultancy